Η Απάτη της Εξέλιξης: το Διαρκές Ολοκαύτωμα

Η Απάτη της Εξέλιξης: το Διαρκές Ολοκαύτωμα

του Χριστόδουλου Πιερίδη

Όταν η βάση της οικονομίας σου είναι η παραγωγή λεφτών από το χρέος, τότε ο σκοπός του κέρδους σου (η κερδοσκοπία) βρίσκει ακριβώς την εφαρμογή της στην άπλετη χρηματοδότηση όποιου παράνομου τομέα θέλεις, με βάση την κοσμοθεωρία σου, το χόμπι σου. Επειδή σκοπός του κέρδους δεν είναι μόνο να κάνεις κι άλλα λεφτά, αλλά να τα χρησιμοποιείς κιόλας, ακριβώς για το σκοπό σου. Η δικαιολογία σου για την οικονομία του χρέους (την ανάγκη για δάνεια) είναι ότι θέλεις ανάπτυξη (άλλως γνωστή και ως εξέλιξη – evolution) για να χρηματοδοτείται η ανθρωπότητα, να προχωρά και να προοδεύει. 

Δυστυχώς όμως, συγχύζεις την αληθινή προς τα πάνω αειφόρα ανάπτυξη με το οριζόντιο φούσκωμα που οδηγεί στα απανωτά σκασίματα, τα γνωστά κραχ. Ίσως, επειδή είσαι επίπεδος (ισοπεδωμένος) και δεν πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι «εκεί πάνω» για να αναπτυχθείς προς αυτό, ενώ είναι τόσα και τόσα τα ωραία και όμορφα που μπορείς να κάνεις οριζόντια, και τόσες οι ανάγκες... Βασικά όμως, εσύ ο ίδιος χρηματοδοτείς την εξαφάνισή σου (τρώγοντας από πάνω σου), κι αν δεν υπάρχει αρκετή ανάπτυξη για την γρήγορη παραγωγή λεφτών από τον δανεισμό προς εφαρμογή του κέρδους σου, διάφοροι πόλεμοι εδώ κι εκεί πάντα βοηθούν στην ισοπέδωση και την εκ νέου αναπτυξιακή ανοικοδόμηση πάνω στα ερείπια και την δυστυχία (πάντα με νέα δάνεια πάνω στα παλιά που δεν σβήνονται ποτέ).

Για να σωθούμε, κάποιος θα μπορούσε να πει αυθόρμητα το αυτονόητο, που είναι να βρούμε και να μπαγλαρώσουμε αυτούς που έχουν δημιουργήσει και διαχειρίζονται αυτό το σύστημα της οικονομίας του χρέους, νομίζοντας πως κάτι τέτοιο θ’ αλλάξει την ουσία του προβλήματος που είναι η διαστροφή της φύσης μας (που εκφράζεται μέσα από το χρεωστικό χρήμα), δηλαδή νομίζοντας πως το πρόβλημα θα λυθεί αν τη δημιουργία χρημάτων αναλάβει το Κράτος (κρατικοί τραπεζίτες αντί ιδιώτες), σάμπως και δεν είδαμε τι έγινε στην πρώην Σοβιετία… Όποιος λοιπόν προσπαθήσει να τους βρει, ανακαλύπτει πως όσο πιο βαθειά ψάχνει down the rabbit hole (μέσα στην λαγότρυπα), μόνο τον ίδιο του τον εαυτό και το κενό βρίσκει. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Βλέπει τον εαυτό του και διερωτάται, πώς είναι δυνατόν να είναι αυτός και να βλέπει αυτόν, τον εαυτόν του! Μέχρι βέβαια που να καταλάβει το «γνώθι σ’ αυτόν ως εαυτόν….», δηλαδή ότι Αυτός που κοιτάζει μέσα από τα μάτια του και βλέπει τον εαυτό του (ο Παρατηρητής) είναι ο Θεός, ο αληθινός του Εαυτός (σαν μια Τρίτη υπερβαίνουσα υπόσταση)! Γι’ αυτό και λέει μετά η Δελφική Ρήση: «Ε μηδέν άγαν», δηλαδή ότι πουθενά δεν μπορείς να αχθείς (να πάς, να φτάσεις), αν δεν καταλάβεις, ότι αυτός, ο αληθινός σου Εαυτός είναι ο Θεός, καθώς και ότι αφού εσύ είσαι άνθρωπος κι έχεις την ικανότητα να κοιτάζεις από τα μάτια του Θεού και να «σε βλέπεις», τότε είσαι και θεός (ο Θεός κοιτάζει από τα μάτια σου), κάτι που συνεπάγεται ότι ο Θεός ενανθρωπίζεται (επειδή αν άνθρωπος βλέπει και Θεός κοιτάζει από τα μάτια του, τότε άνθρωπος = θεός)! Δηλαδή, αν εσύ μπορείς να φτάσεις στη θέωση, αυτό συμβαίνει αποκλειστικά και μόνο επειδή πρώτα ο Θεός ενανθρωπίζεται. Τι δεν καταλαβαίνεις;

Διαφορετικά, ποιο είναι το νόημα της ζωής σου, να γεννιέσαι θνησιγενής, πιστεύοντας στην απάτη της εξέλιξης, δηλαδή ότι το ολοκαύτωμά σου, όλα αυτά τα ολοκαυτώματα γενεών επί γενεών, οδηγούν κάπου; Κυκλική επανάληψη κάνεις, όπως το χαμστεράκι που κάνει ποδήλατο στο κλουβί και νομίζει πως κάπου πηγαίνει…. Για να φτάσεις κάπου πρέπει να ξέρεις πρώτα από πού ξεκινάς, δηλαδή ποιος είσαι, δηλαδή να καταλάβεις την ενότητα Θεού και ανθρώπου.

Από τη στιγμή λοιπόν που ΕΙΣΑΙ αυτό που θέλεις ν’ αλλάξεις, είναι φυσικώς αδύνατο ν’ αλλάξεις από μόνος σου την βάση της οικονομίας σου, μετατρέποντάς την από οικονομία χρέους σε οικονομία πίστωσης (σε οικονομία δωρεάν χάρης – όπως είσαι δημιουργημένος). Είναι αδύνατον να γλυτώσεις μόνος σου από την διαστροφή. Για να κάνεις κάτι τέτοιο, χρειάζεται να σε αντι-λάβει μια νέα Τρίτη υπόσταση, η οποία θα δώσει τον εαυτό της στη θέση της δικής σου, χωρίς όμως να καταργεί εσένα, ακριβώς για να κάνεις την αλλαγή παραμένοντας ΕΣΥ, χωρίς να ισοπεδωθείς, χωρίς να εξαφανιστείς υπέρ της αλλαγής, όπως κάνει η παγκοσμιοποίηση. Τι σημασία θα είχε άλλωστε και για ποιον μια αλλαγή που καταργεί εκείνον για τον οποίο γίνεται; Διαφορετικά, έτσι και πασκίσεις να σωθείς χωρίς την Τρίτη υπερβαίνουσα υπόσταση, είσαι σαν το γάλα, το οποίο, από μόνο του, αδυνατεί να καθαριστεί φυσικώς από τον καφέ που έχει συνυφανθεί με τα μόρια του και έχει γίνει ένα μ’ αυτό. Και βολοδέρνεις, βυθιζόμενος όλο και πιο πολύ στη κινούμενη άμμο… (Μπορεί όχι εσύ ο ίδιος ακόμα, αλλά άλλα μέλη του οργανισμού σου, δηλαδή, άλλοι άνθρωποι. Έρχεται όμως και η σειρά σου, επειδή ΕΝΑΣ είναι ο ανθρώπινος οργανισμός και εν πάση περιπτώσει θα βρεθείς ούτως ή άλλως ενώπιον της χρεωκοπίας με τον θάνατο, που αποτελεί την έσχατη χρεωκοπία).

Είναι μεγάλη πλάνη και κακό να αφυπνίζει δήθεν κάποιος τις μάζες προς την κατεύθυνση της επανάστασης ενάντια δήθεν σ’ αυτούς που παράγουν το χρέος, επειδή αυτοί είναι απλώς το σύμπτωμα της αρρώστιας, η οποία είναι η εθελούσια διαστροφή της αληθινής φύσης μας, και ναι μεν πρέπει να φροντίζουμε τα συμπτώματα, αλλά παραμένοντας σ’ αυτά κι ανάγοντας σε κύριο θέμα συγκαλύπτουμε άθελα μας την πραγματική αιτία που είναι η διαστροφή της φύσης μας και η επιτακτική σωτήρια ανάγκη επιστροφής στο αρχέγονο κάλλος μας. Αν όντως είσαι επαναστάτης και θέλεις να σώσεις τον κόσμο, ΠΡΩΤΑ βρίσκεις ΕΣΥ αυτή την Τρίτη υπόσταση που σε αντι-λαμβάνει και δίνει τον εαυτό της σ’ εσένα (σώζοντας σε) και ΜΕΤΑ μιλάς κι σε άλλους σχετικά, αν και εφόσον βέβαια θέλουν να ακούσουν και να σωθούν. Πρώτα παίρνεις εσύ το σωσίβιο για να σώσεις τον εαυτό σου και μετά τρέχεις να σώσεις άλλους. Διαφορετικά κακομοίρη μου, πώς θα σώσεις άλλους ενόσω πνίγεσαι εσύ ίδιος; Λόγω της αλαζονικής σου υπερηφάνειας, από την οποία δεν γνωρίζεις ότι πάσχεις μια και δεν εξομολογείσαι για να το μάθεις (οι πλέον πλανεμένοι είναι εκείνοι που λένε ότι μόνο καλά έκαναν στη ζωή τους, όπως π.χ., ο πατέρας μου, που λέει ότι όλοι τον έχουν ξεγελάσει ενώ αυτός κανέναν, άρα δεν έχει κάτι να εξομολογηθεί…), λόγω λοιπόν της εωσφορικής σου αλαζονείας και κενοδοξίας ενεργείς με τόση υπαρξιακή άγνοια που, ενώ πας να κάνεις το καλό, τελικά μπουρδουκλώνεις τον άλλο (που θέλεις δήθεν να σώσεις) και κάνεις κακό, τόσο σ’ εσένα τον ίδιο όσο και στους αφελείς άλλους που σε πιστεύουν.

Τρανό τέτοιο παράδειγμα άκρας ανοησίας, εωσφορικής αλαζονείας και υπαρξιακής άγνοιας αποτελεί ο τέως Βαρουφάκης, ο οποίος χωρίς Χριστό (δηλαδή, χωρίς σωσίβιο), είχε το θράσος να πάει στη χάβρα του Σατανά και να του κάνει μαθήματα ελέους… Ποιος, ο λόγω αθεΐας ανελέητος, ο ιδία θελήσει και επιλογή αμέτοχος της χάρης του ελέους του Θεού πήγε εξ’ ιδίου ονόματος (σαν Βαρουφάκης) να κάνει μάθημα στον Σατανά… Κι έγινε το ρεντίκολο της οικουμένης. Επειδή, δεν επιτρέπει ο Θεός την προσβολή του διαβόλου, ο οποίος ενεργεί αυτά που ενεργεί επειδή του το επιτρέπει ο Θεός προς συνετισμό μας (δες τι έπαθαν οι μαθητές του Αγίου Αντωνίου που έβρισαν τον διάβολο, δηλαδή που πήγαν να καταργήσουν το κακό όντες οι ίδιοι κακοί. Τους έκανε άχρηστους στο ξύλο ο διάβολος και τους θύμωσε και ο Άγιος Αντώνιος).

Ενεργώντας με τέτοια υπαρξιακή άγνοια, θέτεις τον άλλο ενώπιον του φυσικώς αδυνάτου (το να καθαρίσει ΜΟΝΟΣ του τον καφέ από το γάλα που είναι ο ίδιος – μα διερωτώμαι καμιά φορά, δεν κάναμε όλοι μηχανική συστημάτων στο σχολείο;), και άθελά σου (χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι) τον ωθείς προς την περαιτέρω υποστήριξη του παρόντος συστήματος οικονομίας. Επειδή του ενεργοποιείς το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Γνωρίζει ο άλλος ότι αυτό που του ζητάς είναι να γίνει χρηστός, κι επειδή ακριβώς αυτό είναι φυσικώς αδύνατο χωρίς τον Χριστό, κι εσύ ΔΕΝ του δείχνεις σ’ εσένα τον ίδιο τον Χριστό για να κάνει (αν θέλει και μπορεί) το ίδιο μ’ εσένα και να σωθεί (τουλάχιστον ψυχικά), τον κάνεις να γραπώνεται ακόμα περισσότερο με νύχια και με δόντια στο παρόν σύστημα, βοηθώντας βασικά αυτούς που λες πως πολεμάς. Σε βλέπει σαν λύκο που θέλεις να τον ξεγελάσεις για να τον φας, ή τουλάχιστον σαν αφελή που δεν ξέρεις τι λες. Κι έχει δίκαιο, επειδή όντως δεν ξέρεις τι λες, αλλά είσαι πνευματικά τυφλός λόγω αλαζονείας και δεν μπορείς να δεις την άγνοιά σου (ο γλόμπος που λάμπει και φωτίζει μακριά, ακριβώς από κάτω του έχει σκότος, δηλαδή δεν βλέπει κάτω απ’ τη μύτη του). Νομίζεις κι εσύ πως είσαι θεός, όπως και ο Εωσφόρος….

Όταν λες στον άλλο να επαναστατήσει για να αλλάξει το διεστραμμένο σύστημα οικονομίας του, βασικά του λες να επαναστατήσει ενάντια στον θάνατο. Επειδή, ΔΥΟ πράγματα υπάρχουν πάντοτε στη δική μας διεστραμμένη αντίληψη της εν αληθεία ενιαίας ύπαρξής μας, η ζωή και ο θάνατος, κι αν δεν είναι το ένα είναι αναγκαστικά το άλλο. Δεν υπάρχει κάτι άλλο για εμάς, μέχρι που τουλάχιστον να καταλάβουμε, πως ΜΟΝΟ η ζωή υπάρχει, με τον θάνατο να είναι έλλειψη ζωής και όχι μια ισότιμη 2η αλήθεια (η συνειδητοποίηση αυτή ονομάζεται ορθοτόμηση του Λόγου του Θεού). ΑΥΤΟ λοιπόν είναι το σύστημα οικονομίας μας αυτή τη στιγμή, ο θάνατος. Γι’ αυτό ήρθε και ο ίδιος ο Θεός στη Γη, αυτοπροσώπως, για να μας σώσει από το θάνατο και να μας στρέψει προς τη ζωή, δηλαδή να μας σώσει απ’ αυτό το ολέθριο σύστημα οικονομίας (νομής του οίκου μας, νομής του δωρεάν υπαρξιακού μας κεφαλαίου). Ήρθε για να μας σώσει από το θανατηφόρο οικονομικό σύστημα μηδενικού τελικού αποτελέσματος, στο οποίο πάντοτε η κάθε πίστωση αντιλογίζεται στο μηδέν με μια ισόποση χρέωση. Επομένως, όταν λες σε κάποιο άλλο να επαναστατήσει κατά του θανάτου (αλλάζοντας το σύστημα οικονομίας του από την διαστροφή στην ευθεία), του ζητάς ακριβώς να βρει τον Χριστό, δηλαδή τη ζωή (δεν υπάρχει κάτι άλλο πέρα από το Φως και την έλλειψη του φωτός, γνωστή και ως «σκότος», δηλαδή τη ζωή και την έλλειψη ζωής, γνωστή και ως θάνατο). Αν πραγματικά θέλεις να βοηθήσεις τον άλλο, μίλα του για τον Χριστό.

Ο Χριστός όμως, δεν είναι κομματικός ηγέτης που Τον βρίσκεις σε μια διεύθυνση και περιμένεις να κάνει Αυτός τη δουλειά για σένα έναντι της ψήφου σου. Ο Χριστός είναι πολίτευμα (όπως και η Σαρία) και τον βρίσκεις ΕΣΥ ο ίδιος από μόνος σου, «Τον γίνεσαι» προσωπικά και ατομικά, χωρίς να χάνεις το όνομα και την ταυτότητά σου. Για να τον βρει και ο άλλος που θέλεις δήθεν να σώσεις, πρέπει πρώτα να Τον δει σ’ εσένα, δηλαδή πρέπει να είσαι πρώτα εσύ άγιος (φωτεινός), πρέπει να έχεις εσύ πρώτα σωσίβιο. Δεν γίνεται αλλιώς μέσα στον κόσμο μας που είναι ενιαίος (όπως μέσα έτσι και έξω). Δεν γίνεται, είναι φυσικώς αδύνατον να φτιαχτεί το έξω αν δεν φτιαχτεί πρώτα το μέσα, επειδή αυτά τα δύο είναι ΕΝΑ (εσύ είσαι στραβός και τα βλέπεις 2, η Αλήθεια δεν είναι διττή). Ευτυχώς όμως διαπιστώνω πως όλο και περισσότεροι Έλληνες επιστρέφουν και σώζονται, μπαίνοντας κάτω από την πρόνοια Του.

Επομένως, όταν λες σε κάποιον άνθρωπο, ή κι ένα ολόκληρο λαό, να κόψει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται, πρέπει πρώτα να του δείξεις με το ζωντανό παράδειγμά σου το ΔΕΝΤΡΟ πάνω στο οποίο θα πατήσει για να κόψει το κλαδί. Αλλιώς θα τον γκρεμοτσακίσεις και θα έχεις και το κρίμα του, βοηθώντας τελικά αυτούς που λες πως πολεμάς. Όχι μόνο θα εξοντώσεις τον άλλο φυσικά (σωματικά), αλλά θα τον κάνεις να χάσει και τη ψυχή του από την κακοδοξία της εωσφορικής αλαζονείας σου… Δύο και μόνο δύο συστήματα οικονομίας υπάρχουν. Το χρεωστικό του θανάτου και το πιστωτικό της ζωής. Μην γελιέστε. Δυαδικός είναι ο κόσμος μας (μηδέν-ένα, φως-σκότος, ζωή-θάνατος) και δεν γίνεται να υπηρετεί κανείς μαζί και ταυτόχρονα και τον Θεό και τον μαμμωνά. Το είπε και ο Heisenberg με την Αρχή της Απροσδιοριστίας!

Σ’ αυτό το ολέθριο σύστημα οικονομίας λέγεται πως αντέδρασε και ο John Maynard Keynes όταν το καθόριζαν στο Bretton Woods. Τους είπε ότι τα πλεονάσματα πρέπει να ανακυκλώνονται, δηλαδή τους είπε πως πρέπει να κάνουν το ΕΛΕΟΣ, αλλά αυτοί φαίνεται πως πρέπει να του εξήγησαν ότι, «μια ζωή την έχουμε, ένα ενδιάμεσο ζούμε από τη γέννηση μέχρι τον θάνατο και το ζητούμενο είναι να το περάσουμε όσο πιο πλουσιοπάροχα και καλά γίνεται, όχι να κάνουμε το έλεος ανακυκλώνοντας πλεονάσματα υπέρ των αχρήστων και των ηλιθίων». Επειδή, φαίνεται να του είπαν επίσης, «ο θάνατος έρχεται ανά πάσα στιγμή κι εμείς βιαζόμαστε να απολαύσουμε και να ανακαλύψουμε όσα πιάσει ο κώλος μας, πριν κλωτσήσουμε τη σίκλα (κυπριακά ο κουβάς, η καρδάρα)». Κι αυτός φαίνεται να συμφώνησε και να πούλησε τη ψυχή του.

Ο διάβολος είναι εκείνος ο οποίος προσπαθεί να πείσει τους ανθρώπους να δημιουργήσουν ένα καινούργιο σύστημα οικονομίας από μόνοι τους (την ΝΠΤ) χωρίς την Τρίτη σωτήρια υπόσταση (της δωρεάν Χάριτος του Χριστού – της πιστωτικής οικονομίας), ακριβώς όπως το γάλα που θέλει από μόνο του να καθαριστεί από τον καφέ, χωρίς εξωτερικό καταλύτη. Αυτός είναι η αρχή του κακού. Αυτός, ο εωσφόρος, λέει ανά πάσα στιγμή στην Εύα ψυχή μας, ότι δεν έχει ανάγκη τον Θεό για να γίνει η ίδια θεός και να ζει πλουσιοπάροχα μέσα στις ηδονές και τις απολαύσεις (της λέει πως μπορεί κι από μόνη της, δήθεν). Αυτός ευθύνεται για την έκπτωση μας από τη φυσική παραδεισένια κατάστασή μας και για όλα τα δεινά μας στην χρεωκοπία της πτώσης. Κι όποιος άνθρωπος (αυτόκλητος σωτήρας-επαναστάτης) κάνει το ίδιο, ισχυριζόμενος ότι τα κίνητρα του είναι δήθεν καλά και αγαθά, κι αυτός τον διάβολο υπηρετεί. Δεν είναι αυτός ο δρόμος του Κυρίου. Αν ήταν, θα έκανε την επανάσταση ο Χριστός. Δεν θα περίμενε εμάς! Αυτός όμως κάθισε και Τον σταύρωσαν. Εμείς όμως τώρα, που καθόμαστε κι ακούμε τον όφη και τον πιστεύουμε, εμείς φταίμε παραπάνω. Στο κάτω-κάτω, αυτός τη δουλειά που το επιτρέπει ο Θεός κάνει, εμείς όμως γιατί τσιμπούμε; Όλες αυτές οι αιρέσεις (Ιεχωβάδες, Μασώνοι, Χοέκοι, κλπ.,) αυτή τη γραμμή του όφη ακολουθούν στις ψυχές τους, χωρίς να το αντιλαμβάνονται. Λόγω εωσφορικής αλαζονείας… Και οδηγούνται έτσι δεμένοι χειροπόδαρα στην απώλεια.

Ο αυτόκλητος άνθρωπος-σωτήρας, ενώ πνίγεται ο ίδιος, καλεί τους άλλους ανθρώπους να σωθούν από τον θάνατο από μόνοι τους. Κάτι τέτοιο όμως ΔΕΝ γίνεται, είναι κοροϊδία χειρίστου είδους, εκτός κι αν δεν ισχύουν πια οι φυσικοί νόμοι και όντως μπορεί να σωθεί κάποιος που πνίγεται τραβώντας τα μαλλιά του, ή να απογειωθεί κάποιος τραβώντας τα κορδόνια των παπουτσιών του. Χρειάζεται ΧΡΙΣΤΟΣ, δηλαδή Τρίτη υπερβαίνουσα, πάλι δική μας ΚΟΙΝΗ υπόσταση, χρειάζεται ΧΑΡΗ ΕΛΕΟΥΣ, δηλαδή δωρεάν ελεημοσύνη, επειδή όντως, εδώ που καταντήσαμε μόνο έτσι σωζόμαστε. Ούτε είναι δουλειά ανθρώπου να σώσει άλλο άνθρωπο και δη την ανθρωπότητα. Μόνο ο διάβολος κάνει πως θέλει να σώσει την ανθρωπότητα, κι όσοι πέφτουν θύματά του και τον ακολουθούν με δικές τους σωτήριες δήθεν παγκόσμιες ατζέντες, νομίζουν πως σώζουν την ανθρωπότητα, όταν στην πραγματικότητα βαδίζουν σταθερά προς την κόλαση, βοηθώντας μάλιστα μέσα στην υπαρξιακή άγνοιά τους, τους διαχειριστές ακριβώς του συστήματος (Σόρος, Ρότσιλντ και πάσης φύσεως Μασονία).

Η συλλογική σωτηρία είναι από τον Χριστό (τον συλλογικό Εαυτό όλων μας) και ακριβώς λόγω του ότι δεν νοείται εξωτερική σωτηρία χωρίς εσωτερική (επειδή «ένας και ενιαίος» είναι ο κόσμος μας), αυτό που ισχύει είναι το «ο σώζον εαυτόν σωθήτω», κάνοντας πάντα το έλεος προς τους άλλους. Σώζοντας ο καθένας τον εαυτό του στην υπόσταση του Χριστού (μέσα από την εφαρμογή του νόμου & των εντολών, την αγάπη, την ταπείνωση, κλπ.) σώζει τελικά και όλους τους άλλους που κάνουν το ίδιο, με το κοινό έλεος, οι μεν προς τους δε και όλοι από τον Κύριο. Διαφορετικά δεν γίνεται, είναι φυσικώς αδύνατο ν’ απογειωθεί κανείς τραβώντας τα ράμματα των παπουτσιών του, όσο και ό, τι κι αν λέει η άθεη επιστημονική κοινότητα και τα κοσμικά αιρετικά παπικά κωλο-ιερατεία.

Είμαστε εξ ιδίας επιλογής μέσα στον λαβύρινθο, δηλαδή μέσα στο μυαλό του Σατανά, προσπαθώντας οι ανόητοι να γίνουμε ένα μαζί του μπας και καταλάβουμε τι σχεδιάζει. Λαβύρινθος όμως είναι, κι εκεί που πας να καταλάβεις κάτι, αλλάζουν όλα, μέχρι που να τρελαθείς, άσε που είναι τρέλα να επιχειρείς καν να μπεις στο μυαλό του διαβόλου με διάφορες δικαιολογίες, όπως η πρόβλεψη για τον σχεδιασμό του συμφέροντος, η ανάγκη προβολής λόγω πολλής γνώσης, κλπ. Ευλογία μεγάλη είναι που η Ελλάδα έχει ανόητους και άθεους ηγέτες και δεν συμμετέχει στα διαβολικά συμβούλια, ούτε παίζει τον παραμικρό ρόλο σ’ όλο αυτό τον θανάσιμο λαβύρινθο του Μινώταυρου…. Όταν σύντομα έρθει η ανατροπή, η ευλογία θα γίνει καταφανής κι όλοι αυτοί οι ανόητοι ηγέτες θα απωλεσθούν με τον χείριστο τρόπο…. Χωρίς τον μίτο της Αριάδνης (δηλαδή το Άγιο Πνεύμα, δηλαδή το Φως, δηλαδή τον Χριστό, δηλαδή τον ΙΔΙΟ τον Θεό στον άνθρωπο) δεν νοείται ούτε υπάρχει σωτηρία. Εμείς, στις κουβέντες μας στο face book και μεταξύ μας, στα γραψίματά μας, κλπ., το μόνο που κάνουμε είναι να μένουμε έκπληκτοι από την θρασύτητα, να εκστασιαζόμαστε και να εκθειάζουμε συνεχώς τα έργα του Σατανά (του Μινώταυρου που μας δημιουργεί τον Λαβύρινθο – Μάτριξ). Ενώ, θα έπρεπε να μιλούμε και να υμνούμε ΜΟΝΟ για τον Χριστό. Αυτό ακριβώς θα κάνουν όλοι σαν γίνει και περάσει το μεγάλο κακό που ετοιμάζεται. Όποιον βλέπουν τότε ότι είναι του Χριστού θα τον τραβούν, θα πέφτουν στα πόδια του και θα τον εκλιπαρούν να τους πει για τον Χριστό…. Μην απατάστε, είναι θέμα σύντομου χρόνου η τελική σύγκρουση του Αρμαγεδδώνος. Δεν έχετε μάτια να δείτε κι αυτιά ν’ ακούσετε; Πότε θα ψηθούν τα σύκα και πότε θα βρέξει ξέρετε, και δεν ξέρετε τι έρχεται; Πιστεύετε ακόμα πως η σωτηρία είναι από τον άνθρωπο σαν κλειστό δυαδικό σύστημα μηχανικής, δηλαδή υπάρχει σώφρων άνθρωπος που μπορεί να πιστεύει ότι μπορεί να σωθεί από μόνος του κάποιος που πνίγεται, ΧΩΡΙΣ την δωρεάν ΧΑΡΗ του Θεού που, στη δική μας υπαρξιακή αντίληψη, ενεργεί σαν Τρίτη «εξωτερική» υπόσταση;

Ω άφρων, όμοιε του έρμου του Βαρουφάκη που θέλεις κι εσύ να σώσεις τον κόσμο χωρίς Χριστό. Ω άφρων και παράφρων, να ήξερες τι κάνεις και τι χτίζεις για τη ψυχή σου…. Λες ανόητε ότι το πολίτευμα του Χριστού είναι νεαρό και πρόσφατο (μόλις 2000 χρόνων) και δεν σου περνά καν από το νου κακόμοιρε τι σημαίνει το ότι Θεός είναι ΕΝΑΣ (Δεν άκουσες φαίνεται για την Αρχή Διατήρησης της Ενέργειας και της Αφθαρσίας της Ύλης). Δεν κατάλαβες φαίνεται ότι ΕΣΥ είσαι που βλέπεις διπλά (από την πνευματική στραβωμάρα σου) και ότι ΔΕΝ είναι ο Θεός διττός... Όπως λέμε σ’ ένα παιδάκι πως του μίκρυναν τα παπούτσια (ενώ αυτό είναι που μεγάλωσε), έτσι κι εσύ νομίζεις πως ο Χριστός ήρθε για σένα και την στραβωμάρα σου στη Γη πριν 2000 χρόνια, χωρίς να υπάρχει πάντοτε και πριν και μετά και εις τους αιώνας, αμήν. Αν με τον ίδιο τρόπο δεν υπήρχε επίσης πάντα στους αιώνες η Παναγία και Πάναγνη Ψυχή (του ανθρώπου), ποτέ δεν θα μπορούσε να εμφανιστεί και σαν Μαρία, για σένα πάλι στραβέ, που τα βλέπεις όλα διπλά και δεν μπορείς να Την δεις στην ενιαία ολότητά Της. Κι αν δεν περνούσε από τα σπλάχνα της Παναγίας-Μαρίας ο Θεός, τότε ποτέ δεν θα σε σπλαχνιζόταν ο Θεός, με τα χάλια που έχεις. Θα σε έκανε σκόνη, θα σε κονιορτοποιούσε, να μην υπάρχει ίχνος της βρωμιάς σου. Ακριβώς όμως επειδή ο Θεός ανέκαθεν (πριν ακόμα της δημιουργίας του κόσμου) είναι για τον άνθρωπο (ο εαυτός του Θεού είναι ο άνθρωπος) και σπλαχνίζεται τον άνθρωπο, ακριβώς γι’ αυτό σε ανέχεται και μακροθυμεί. Για την Παναγία! ΑΥΤΗ σε σώζει από την οργή Του, άφρων, ε άφρων που έχεις χρεωκοπήσει από παντού κι ακόμα να καταλάβεις ότι ο λόγος είναι η ασέβεια σου.

Όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς τους λέω για μένα, σ’ εμένα μιλάω. Δεν τα λέω αυτά για να κατακρίνω άλλους, ή για να κάνουμε κάτι τι όλοι μαζί ενάντια στη φύση μας. Αλλοίμονο, ποιος είμαι εγώ; Εγώ λέω και προσπαθώ να κάνω το αυτονόητο με την ευχή να το κάνουν κι άλλοι και ελπίζοντας στην σωτηρία όλων μας από τον Κύριο. Επειδή, από εμάς τους ίδιους κινδυνεύουμε, από τη διεστραμμένη φύση μας. Κι όπως είπα πιο πάνω, αν θέλεις να βοηθήσεις τους άλλους, μίλα τους για τον Χριστό.

Είναι μεγάλη ευλογία οι Μουσουλμάνοι που εποικίζουν την Ελλάδα μας, μεγάλη ευλογία. Αυτοί θα μας διδάξουν τον Χριστό και η μόνη σωτηρία μας είναι να δεχτούμε τον Χριστό. Και οι Τούρκοι το ίδιο. Δεν είναι οι Κούρδοι οι φίλοι μας, αλλά οι Τούρκοι. Από τους Τούρκους της Μικράς Ασίας που είναι Έλληνες στην καρδιά (δηλαδή Ορθόδοξοι) έρχεται η σωτηρία του Κυρίου. Από τις 7 Εκκλησίες. Αυτή τη στιγμή χάρη στον Ερντογάν, ξεκαθαρίζουν τα ερίφια από τα πρόβατα στην Μικρά Ασία και σύντομα η εκκαθάριση αυτή θα φτάσει κι σ’ εμάς, στο χώρο που αποκαλούμε Ελλάδα. Θα καθαρίσουν τα σάπια και θα μείνουν τα χλωρά και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, που τότε θα γίνουν μια. Αυτά θα τα δείτε τώρα σε λίγο καιρό. Αυτής της γενιάς είναι, της δικής μας. Επειδή, αποτελεί βδέλυγμα να μην τηρεί κανείς τις ηχητικές ιδιότητες του ονόματος του, δηλαδή να παραβιάζει τους λόγους των όντων. ΕΛΛΑΣ σημαίνει Πέτρα Φωτός, αυτή είναι η ιδιοσυχνότητά της (ίδια με του ΙΣΡΑΗΛ), και δεν νοείται να υπάρχει κράτος με το όνομα Ελλάς. Γι’ αυτό κι εξαφανίζεται (μαζί με το ΙΣΡΑΗΛ), μέχρι που να δούμε εμείς οι Έλληνες το Φως, δηλαδή τον Θεό στον άνθρωπο, δηλαδή τον Χριστό (ονομάζεται Αποκάλυψη). Είτε ακούγεται σωβινιστικό ή όχι, από τους Έλληνες, δηλαδή τους φωτοδότες είναι η σωτηρία που δίνει ο Κύριος. Και ο φωτοδότης δεν περιορίζεται σε «εθνικά» σύνορα. Το Φως λάμπει ήδη στη Μικρά Ασία και μιλά Τούρκικα.

Πάντως, επειδή έχω επαφή με νεαρά παιδιά, βλέπω ότι οι μελλοντικές γενιές θα μας βλέπουν σαν παλαβούς και πρωτόγονους. Να βλέπουμε βρε αδελφέ ότι τα πάντα ανάγονται στη Μονάδα και να μην θέλουμε να την γνωρίσουμε αυτή τη Μονάδα αυτοπροσώπως, σάμπως και δεν υπάρχει, σάμπως και τα πάντα ανάγονται σε μια αφηρημένη έννοια, ένα αέρα… Πόσα έχουμε να τραβήξουμε ακόμα οι δόλιοι από την στραβωμάρα μας….