Ζώντας δύο χρόνια στην Βόρεια Κορέα: μια προσωπική μαρτυρία

Ζώντας δύο χρόνια στην Βόρεια Κορέα: μια προσωπική μαρτυρία

της Φραγκίσκας Μεγαλούδη*  

Σίγουρα η Βόρεια Κορέα παραμένει η πιο παρεξηγημένη χώρα στον κόσμο, Ταυτόχρονα και η πιο άγνωστη. Ο μέσος δυτικός έχει μια πολύ άσχημη εικόνα, κυρίως επειδή έχει γαλουχηθεί με στερεότυπα και απλουστεύσεις, τα οποία σπάνια μπορεί κάποιος να επαληθεύσει ή να διαψεύσει, καθώς είναι ελάχιστοι οι ξένοι δημοσιογράφοι που έχουν επισκεφθεί τη Βόρεια Κορέα. 

Έζησα στη Βόρεια Κορέα για σχεδόν δύο χρόνια, από τον Ιούνιο του 2012 μέχρι το Μάρτιο του 2014. Έφτασα στην Πιονγκ Γιανγκ ένα ζεστό καλοκαιρινό πρωινό και δεν ήξερα τι θα αντιμετωπίσω. Πριν το ταξίδι μου, είχα διαβάσει αμέτρητα άρθρα ειδικών και αναλυτών, είχα δει ατέλειωτες ώρες από ντοκιμαντέρ και εκπομπές για τη Βόρεια Κορέα και είχα πειστεί ότι επρόκειτο να συναντήσω όχι ανθρώπους αλλά αυτόματα που είχαν υποστεί πλύση εγκεφάλου. Φανταζόμουν ότι όλοι θα βηματίζουν στρατιωτικά, θα δοξάζουν τον ηγέτη και θα είναι έτοιμοι να με φυλακίσουν αν κατά λάθος τα βλέμματα μας συναντηθούν.

Το MATRIX και το «Τέλος της Ιστορίας»

Το MATRIX και το «Τέλος της Ιστορίας»

Τι είναι το Matrix; Ένας Μεσσιανικός Μύθος ή ένα Γνωστικό Ταξίδι; 

Η "Σιών", οι "Πεφωτισμένοι" και η Συνωμοσία ενάντια στον Άνθρωπο 

«Παρ' όλη την ταχύτητα που είχε τρέξει, τις στροφές που είχε πάρει και τις γωνίες που είχε στρίψει στην Πόλη της Νύχτας, ακόμα έβλεπε το matrix στον ύπνο του, φωτεινά πλέγματα λογικής που ξεδιπλώνονταν κατά μήκος του άχρωμου κενού...» Ουίλλιαμ Γκίμπσον, Νευρομάντης, 1984 

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη* 

Πολλοί άνθρωποι, που συναντώ τελευταία, μου εκμυστηρεύονται ότι κοντεύουν να τα χάσουν με τα όσα «μεταμοντέρνα» βλέπουν να συμβαίνουν γύρω τους. «Δεν ξέρουμε τι να πιστέψουμε: ο πόλεμος είναι ένα τηλεοπτικό σώου, η οικονομία μια φούσκα, τα πράγματα δεν έχουν πλέον καμία ιδεολογία· όσο για τον καιρό... αυτός τρελάθηκε εντελώς. Τι μας συμβαίνει; Ποια είναι η αλήθεια;» Εγώ θα έλεγα... ποιος κατασκευάζει την αλήθεια; Ζούμε πλέον σε μια εποχή στην οποία οι αξίες του ορθολογισμού και του ανθρωπισμού, όπως τις γνωρίσαμε από τον ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, κλονίζονται, καθώς οι σχετικιστικές αντιλήψεις κερδίζουν συνεχώς έδαφος. Συνέπεια όλων αυτών είναι η σταθερή αίσθηση της αλλαγής και της προσωρινότητας που φθάνει σε ακραία μορφή: την κατάρρευση των ορίων μεταξύ πραγματικότητας, σκηνοθεσίας, εικόνας και φαντασίας. 

Xάζαροι: Η 13η φυλή του Ισραήλ που επιδιώκει σήμερα την Νέα Τάξη Πραγμάτων

Xάζαροι: Η 13η φυλή του Ισραήλ που επιδιώκει σήμερα την Νέα Τάξη Πραγμάτων

Ποιοι, και τί ήταν ακριβώς οι Χάζαροι

Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα, χρειάζεται εκτενής έρευνα που σε αυτή όμως την περίπτωση γίνεται πιο δύσκολη εξ' αιτίας της λιγοστής διαθέσιμης βιβλιογραφίας. Είναι φανερό ότι έχουν γίνει εσκεμμένες προσπάθειες στο πέρασμα των αιώνων για να εξαλειφθεί κάθε ίχνος αυτής της κάποτε μεγάλης εμπορικής αυτοκρατορίας, "που ήταν τοποθετημένη στο ανατολικό άκρο της Ευρώπης ανάμεσα στον Καύκασο και τον Βόλγα και πάνω στον τεράστιας εμπορικής σημασίας δρόμο που ένωνε την Κίνα με την Ευρώπη, γνωστό με το όνομα "Δρόμος του Μεταξιού".

Με τον όρο μεγάλο εμπορικό έθνος αναφέρομαι στο παρελθόν γιατί σαν έθνος οι Χάζαροι δεν υπάρχουν πια. Ο λαός όμως εξακολουθεί να ζεί και να ευημερεί, διαθέτοντας έναν πανίσχυρο σκληρό πυρήνα με δυνατότητα άσκησης επιρροής πάνω & ολόκληρη την Υφήλιο. Αυτή είναι επιγραμματικά η ιστορία τους. 

«ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ καί ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ»

«ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ καί ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ»

Τά δύο αὐτά ὀνόματα ἀποτελοῦν ὁμολογουμένως τό καύχημα τῶν Ἑλλήνων. Ὁ Καποδίστριας πολιτικός μέ ἄριστη στρατηγική στούς χειρισμούς του καί ὁ Κολοκοτρώνης στρατηγός μέ ζηλευτή πολιτική διάκριση καί διορατικότητα. Δύο προσωπικότητες πού συνεργάστηκαν  μεταξύ τους μέ ἀμοιβαῖο σεβασμό καί τιμή.[1] Δύο ἀκούραστοι συνοδοιπόροι μέ ἕναν καί μοναδικό σκοπό, τήν ἀνασύσταση καί ἀναγέννηση τῆς πατρίδος. Ἐνῶ αὐτοί πού παραμέρισαν τό προσωπικό τους συμφέρον γιά τό συμφέρον τοῦ γένους, οἱ συμπαρτιῶτες τους, ἀντί νά τούς ἀνταποδώσουν τήν δέουσα εὐχαρτιστία καί εὐγνωμοσύνη, τούς ἔλεγξαν καί τούς τιμώρησαν. Θέλησαν νά δομήσουν τό νεοσύστατο Ἑλληνικό κράτος μέ πυλῶνες  τήν πίστη στόν Θεό καί τήν θυσιαστική προσφορά στά κοινά χωρίς ἰδιοτέλειες, καί τό πλήρωσαν.

Ἐν συνεχείᾳ θά ἐξετάσουμε ὁρισμένες πτυχές τῆς ζωῆς, τοῦ χαρακτήρα τους, τῆς δράσης τους, ἐπισημαίνοντας τά κοινά σημεῖα ἤ καί τίς διαφορές τῶν δύο αὐτῶν μεγάλων ἀνδρῶν, λαμβάνοντας χρήσιμες πληροφορίες, πολύτιμα συμπεράσματα, ἴσως καί ἀφορμές προβληματισμοῦ γιά τήν κατάσταση στίς μέρες μας, ἀφοῦ ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται.

Ο Διωγμός των Χριστιανών στην Μέση Ανατολή

Ο Διωγμός των Χριστιανών στην Μέση Ανατολή και το αιματηρό ντόμινο στην περιοχή

Του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*

Η πρώτη δεκαετία του νέου αιώνα, με ορόσημο το φθινόπωρο του 2001, σφραγίστηκε από την πανηγυρική «επιστροφή του Θεού» στην ιστορία όσο ποτέ άλλοτε τα νεώτερα χρόνια. Χαρακτηριστικά επεισόδια αυτής της πρώτης φάσης της «σύγκρουσης των πολιτισμών» που ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια ήταν ο πλανητάρχης Μπους και οι χριστιανοσιωνιστές «γκουρού» του, ο «ιερός πόλεμος» των Ταλιμπάν που σόκαραν την ανθρωπότητα, μήνες νωρίτερα από τους Δίδυμους Πύργους, με την ανατίναξη των αγαλμάτων του Βούδα και, τέλος, οι εισβολές των δυτικών νέο-σταυροφόρων στον μουσουλμανικό κόσμο με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Η βασική στρατηγική των νεοταξικών ελίτ ήταν στην πραγματικότητα διαρκής πόλεμος για διαρκές εμπόριο: πρώτα καταστρέψτε τους, μετά κατακτήστε τους, τέλος ανοικοδομήστε τους!

Σήμερα, όσοι έσπειραν ανέμους, θερίζουν θύελλες, κατά την δημοφιλή ρήση που βρίσκει συχνά εφαρμογή στην ιστορία. Οι κερδισμένοι από αυτή την δεκαετία δεν είναι μόνο οι «μπάνκστερς», οι μαφιόζοι τραπεζίτες και οι «πριγκήπισσες του 20ου αιώνα», οι μεγάλες πολυεθνικές που εμπορεύονται την καταστροφή. Είναι και οι μουλάδες, οι σεΐχηδες, οι «μαχητές του Ισλάμ» και όλα εκείνα τα ανεξακρίβωτα και ύποπτα «δίκτυα του Αλλάχ», που είδαν να αυξάνεται με εκθετικό ρυθμό η παγκόσμια επιρροή τους. Όχι μόνο δεν διέλυσαν οι ευρωατλαντικοί σταυροφόροι την αόρατη διεθνή «Αλ Κάϊντα», όπως αρχικά μας υπόσχονταν, αλλά ούτε κατάφεραν να αποτρέψουν επιχειρησιακά τα δεκάδες καλοσχεδιασμένα αιματηρά χτυπήματά της, αν δεχτούμε ότι όντως επιχείρησαν. Τώρα οι ανοικτοί λογαριασμοί του ανερχόμενου Ισλάμ με τον χριστιανικό κόσμο και τους συνεργάτες του έχουν πολλαπλασιαστεί και ο κίνδυνος ενός ντόμινο γεωπολιτικής αστάθειας από την Μεσόγειο μέχρι τον Περσικό είναι άμεσα ορατός.