"What we are to our inward vision, and what man appears to be sub speciae aeternitatis, can only be expressed by way
of myth. Myth is more individual and expresses life more precisely than does science."
Carl Gustav Jung

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νέα Τάξη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Νέα Τάξη. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Παγκόσμια Ιντιφάντα

Παγκόσμια Ιντιφάντα

(Από το άρθρο του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη, στο περιοδικό ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ τ.166, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2008, δύο χρόνια πριν αρχίσουν όλα αυτά τα γεγονότα)
Ο «Νέος Αμερικανικός Αιώνας» των χριστιανοσιωνιστών δεν φαίνεται να επαληθεύεται γιατί η αντίσταση των λαών υπήρξε αποφασιστική. Ακόμα και οι ίδιοι οι Αμερικανοί παραδέχονται σε έκθεση του Εθνικού Ινστιτούτου Πληροφοριών (NIC) ότι η αμερικανική κυριαρχία θα συρρικνωθεί τα επόμενα χρόνια σε όλους τους τομείς – Οικονομία, πολιτική, πολιτισμό – και ότι θα επικρατήσει μια επισφαλής Παγκόσμια Τάξη. Φυσικά, τη δεκαετία «της ύβρεως», από το 1991 που διακηρύχθηκε η Νέα Τάξη, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, μέχρι τη στιγμή που τα ιμπεριαλιστικά μισθοφορικά στρατεύματα εισέβαλαν στη Βαγδάτη, τον Απρίλιο του 2003, η Ουάσιγκτον πίστευε καθαρά ότι μπορεί να επιβάλει μια γενικευμένη Pax Americana σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οι ίδιοι κύκλοι, το 2000, προέβλεπαν ότι δεν θα υπάρχει «κανένα σοβαρό εμπόδιο στην ανάπτυξη της αμερικανικής δύναμης στα επόμενα 15 χρόνια» και ότι η φτωχή Ρωσία θα παρέμενε μια χώρα σε παρακμή η οποία, ευτυχώς, δεν θα «διέθετε τους πόρους για να επιβάλει την θέλησή της»… (www.tomdispatch.com).

Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2015

Ο Ισαάκ Νεύτων και η Σεμιτάχ του 2015

Ο ΙΣΑΑΚ ΝΕΥΤΩΝ ΚΑΙ Η ΣΕΜΙΤΑΧ ΤΟΥ 2015

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*
Είναι γεγονός ότι η ημερομηνία 23 Σεπτεμβρίου 2015 είχε αναφερθεί σε πολλά γραπτά αυτών που μελετούν το μέλλον γιατί ξεπεταγόταν παντού: σε προφητείες, σε ταινίες και συναυλίες, στο ημερολόγιο των υποχρεώσεων του Πάπα, στις δηλώσεις των πολιτικών, ακόμα... και στους υπολογισμούς ενός διάσημου μαθηματικού από τον 18ο αιώνα.
Ο Ισαάκ Νεύτων, ο κορυφαίος Άγγλος επιστήμονας που διατύπωσε τον νόμο της βαρύτητας, Χριστιανός και αποκρυφιστής συγχρόνως, είχε μια διακαή επιθυμία να μελετήσει τις εσχατολογικές προφητείες της Βίβλου. Έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις προφητείες του Δανιήλ και συνδύασε υπολογισμούς που συνέκλιναν στις 23 Σεπτεμβρίου 2015, ως ημερομηνία-κλειδί για την ανθρωπότητα.
Ο Mark Biltz, συγγραφέας του βιβλίου «Blood MoonsDecoding the Imminent Heavenly  Signs» (Ματωμένα Φεγγάρια: Αποκρυπτογραφώντας τα Επερχόμενα Σημεία των Ουρανών), είπε ότι γνωρίζει για τον τύπο του Νεύτωνα, που βασίζεται στον Δανιήλ (9:25), από το 2008 και πιστεύει ότι αξίζει να μελετηθεί.

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Η προπαγανδιστική στρατηγική της «Νέας Τάξης»

Η προπαγανδιστική στρατηγική της «Νέας Τάξης»
Του Κωνσταντίνου Ρωμανού*
Αν η «Νέα Τάξη», όπως στην εποχή μας κάθε μορφή απολυταρχίας, αντλεί την νομιμότητά της από την χρήση της έννοιας της δημοκρατίας, το ερώτημα γεννάται τινί τρόπω κατορθώνει να γίνεται πιστευτή ή τουλάχιστον ανεκτή από τους πολίτες των δυτικών δημοκρατιών. Η απάντηση είναι διττή:
Αφενός, με την επίδειξη ισχύος, εφόσον ελέγχει πολιτικές ηγεσίες, οι οποίες με την σειρά τους απενεργοποιούν σταδιακά τα υπάρχοντα συντάγματα, τα δικαιώματα των εργαζομένων, ελέγχουν τα ΜΜΕ και την εκπαίδευση και επιβάλλουν την διάσπαση της συνοχής των κοινωνιών με το όπλο του ευφημιστικά λεγόμενου «πολυπολιτισμού» (για το τελευταίο δες τις έρευνες του καθηγητή του Harvard Robert Putnam). Ως γνωστόν τα άτομα διαθέτουν ευαίσθητη πυξίδα για τον προσδιορισμό του κέντρου της πραγματικής δύναμης στην κοινωνία τους, ώστε να συμμορφώνονται εγκαίρως κατά τις επιταγές της αυτοσυντήρησης και της ευζωίας.
Αφ’ έτερου, με την συστηματική εφαρμογή της Σοφιστικής στην προπαγάνδα, ιδιαίτερα με την μέθοδο της κατά το δυνατόν ανεπαίσθητης μετατόπισης των εννοιών. Έναν τρόπο για να γίνει αυτό εφικτό μας δείχνει η ανάγνωση της περί αρετής διδασκαλίας του Αριστοτέλη. Η αρετή λέγει ο μέγας διδάσκαλος, είναι μεσότης ανάμεσα σε δύο υπερβολές, π.χ. η ανδρεία ανάμεσα στο θράσος και την δειλία, η γενναιοδωρία ανάμεσα στην ασωτία και την τσιγγουνιά, κ.λ.π. Όμως η αρετή έχει με το ένα άκρο μεγαλύτερη ομοιότητα απ’ ό,τι με το άλλο, προσθέτει ο Αριστοτέλης, επομένως η ανδρεία μοιάζει περισσότερο με το θράσος του παράτολμου παρά με τη δειλία, όπως η γενναιοδωρία προσομοιάζει με την ασωτία μάλλον παρά με την τσιγγουνιά.