Θεόδωρος Ζιάκας: Ο μεταμοντέρνος γνωστικισμός

Θεόδωρος Ζιάκας: Ο μεταμοντέρνος γνωστικισμός

Η αναζήτηση εξόδου από το τέλμα του σύγχρονου μηδενισμού εκδηλώνεται κυρίως με τη μορφή του μεταμοντέρνου φουνταμενταλισμού και της λεγόμενης «νέας θρησκευτικής συνείδησης». Η εμφάνιση του μεταμοντέρνου φουνταμενταλισμού τοποθετείται στη δεκαετία του ’60 και έκτοτε βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη.

Το πρώτο κοινό χαρακτηριστικό των ποικίλων και εχθρικών μεταξύ τους φουνταμενταλιστικών ρευμάτων, είναι η διάγνωση ότι για όλα τα δεινά του σύγχρονου κόσμου φταίει η Νεωτερικότητα και ζητούν την αναθεμελίωση του πολιτισμού επί των δικών τους προνεωτερικών ανθρωπολογικών βάσεων. Το δεύτερο κοινό χαρακτηριστικό τους είναι ο κολεκτιβισμός και η ενεργοποίηση των πιο απίθανων παραδοσιακών απαγορεύσεων και καθηκόντων, με σκοπό την πλήρη διαφοροποίηση-αποξένωση από το «διεφθαρμένο» νεωτερικό περιβάλλον (γενειάδες, κοτσιδάκια, μαντήλες, κλπ.). Με τον φουνταμενταλισμό δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε εδώ, γιατί η διέξοδος που προτείνει είναι σαφώς κολεκτιβιστική-προνεωτερική. Με τη «νέα» όμως θρησκευτική συνείδηση πρέπει να προβληματιστούμε, γιατί μέσα απ’ αυτήν προβάλλουν αξιώσεις μετανεωτερικής διεξόδου.

Το Ανατολοσλαβικό Ιδίωμα και η Ιλλυροσλαβία

Το Ανατολοσλαβικό Ιδίωμα και η Ιλλυροσλαβία

Το Διάταγμα της 16 Μαΐου 1945 με το οποίο καθορίζεται το αλφάβητο της σκοπιανής γλώσσας. Υπογράφει ο περιβόητος Λάζαρος Κολισέφσκι. Είναι γραμμένο στην βουλγαρική διάλεκτο της περιοχής και στην βουλγαρική και όχι σερβική παραλλαγή του κυριλλικού αλφαβήτου.

του Αλέξανδρου Κόντου*

Το πρόβλημα της ονομασίας της βόρειας γειτόνισσας της Ελλάδας είναι διπλό: Από τη μια μεριά πρόκειται για ένα θέμα γλωσσολογικό, γιατί έθνος σημαίνει, με ελάχιστες εξαιρέσεις, γλώσσα, και, από την άλλη, είναι θέμα θεωρίας δικαίου και πρέπει να αναζητήσουμε και να αποφασίσουμε αν θα δίνουν το όνομά τους το έθνος, ο λαός, οι άνθρωποι, τα πρόσωπα στον τόπο ή ο τόπος στα πρόσωπα. Τι πρέπει να υπερισχύει, το Δίκαιο του προσώπου (jus personae) ή το Δίκαιο του τόπου (jus loci); Τι προηγείται, το έμψυχο ή το άψυχο;

Να κάνουμε μια μικρή εισαγωγή στο πρώτο μέρος του προβλήματος.

Η ιστορία των γλωσσών μοιάζει λίγο πολύ με την ιστορία των θρησκειών: Μια μικροαίρεση θρησκευτική μπορεί να μεταλλαχθεί σε αυτόνομη θρησκεία, αν και όταν αποκτήσει πολλούς οπαδούς. Κλασικό παράδειγμα είναι ο Χριστιανισμός, που ξεκίνησε σαν ιουδαϊκή αίρεση προορισμένη στην αρχή μόνο για τους Εβραίους και αναδείχθηκε στην πιο εξαπλωμένη θρησκεία από τη στιγμή που ο απόστολος Παύλος έπεισε και τους υπόλοιπους αποστόλους να απευθυνθούν, για τη διάδοση της νέας θρησκείας, και στους μη Εβραίους.

Σικελικός Εσπερινός (30 Μαρτίου 1282)

Σικελικός Εσπερινός (30 Μαρτίου 1282)

Η πρώτη ουσιαστικά αντίσταση των ελληνικών πληθυσμών του Νότου ενάντια στους Φράγκους εισβολείς μετά την καταστροφή της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους το 1204

    Σικελικός Εσπερινός ή Σικελικόί Εσπερινοί (ιταλ. Vespri Siciliani) ήταν η ονομασία της επανάστασης των Σικελών το 1282 ενάντια στο καθεστώς του Καρόλου του Ανδεγαυού, Φράγκου ευγενούς βασιλέα ο οποίος με παπική συναίνεση είχε καταλάβει το Βασίλειο της Σικελίας 1268 και εμφανιζόταν ως ο επίδοξος κατακτητής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο Μιχαήλ Παλαιολόγος σε συνεργασία με τον Πέτρο Γ΄ της Αραγονίαςπιστεύεται ότι αναμείχθηκαν στην λαϊκή εξέγερση και τελικά η Σικελία πέρασε στον έλεγχο της Αραγονίας, ενώ σημαντική ήταν και η προδιάθεση των Σικελών να εκδιώξουν τους κυβερνήτες τους.

    Η εξέγερση ονομάστηκε έτσι επειδή ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του Εσπερινού της Μεγάλης Δευτέρας, στις 30 Μαρτίου 1282. Ήταν η απαρχή του Πολέμου του Εσπερινού που κράτησε για 20 χρόνια, μέχρι δηλαδή το 1302.

Έτσι στήνεται το κόλπο της τρομοκρατίας...

Έτσι στήνεται το κόλπο της τρομοκρατίας...

Στην αρχή την ονόμασαν κομμουνιστική τρομοκρατία, μετά Παλαιστινιακή, μετά της έδωσαν και άλλα ονόματα με τελευταία Ταλιμπάν, Αλ Κάιντα και τωρα ISIS....Αύριο κάτι άλλο.... Προσωπικά τα χθεσινά χτυπήματα πιστεύω πως θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερη περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων και ατομικών ελευθεριών παγκοσμίως, σε περισσότερο έλεγχο και σε μεγαλύτερη υπαγωγή όλων μας, στο μάτι του μεγάλου αδελφού. Με λίγα λόγια, η διεθνής οικονομική ελίτ, θα πρέπει να τρίβει τα χέρια της, μετά το νέο κτύπημα. Θέλουν μια ανακατεμένη παγκόσμια κοινότητα τρομοκρατημένων προβάτων, όπου οι διεθνείς παίκτες θα παίζουν ανενόχλητοι στο μεγάλο μαγαζί του καζινοκαπιταλισμού που έχουν στήσει, ηδονιζόμενοι από το δράμα ολόκληρων λαών όταν θα μετακινούν τις μάρκες τους πάνω στην παγκόσμια τσόχα.

Η παγκόσμια δικτατορία ειναι παρούσα μέσα στις "Δημοκρατίες" της Δύσης!

Η παγκόσμια δικτατορία ειναι παρούσα μέσα στις "Δημοκρατίες" της Δύσης!

[Πηγή: Οίμος-Αθήνα, 06/02/2016]

ΚΑΡΑΜΠΙΝΙΕΡΟΙ ΚΑΙ ΜΠΡΑΒΟΙ ΒΟΥΤΑΝΕ ΜΙΑ ΑΟΠΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΤΑΝΕ ΕΚΤΟΣ ΑΙΘΟΥΣΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΛΜΗΣΕ ΝΑ ΦΩΝΑΞΕΙ ΣΤΟΝ KERRY ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ: "ΕΣΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΤΕ ΤΟ DAESH (ISIS)" 

ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΕΓΙΝΕ ΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ KERRY ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ISIS  

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ, ΟΙ ΗΠΑ (ΔΙΑ ΤΟΥ KERRY) ΖΗΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΕΙ ΤΟ ISIS!  

Τον ανδρισμό τους και την δημοκρατικότητά τους έδειξαν οι Ιταλοί αστυνομικοί οι γνωστοί Καραμπινιέροι και οι μπράβοι που προστάτευαν τον ΥΠΕΞ των ΗΠΑ John Kerry, σε μια άοπλη γυναίκα την ακτιβίστρια δημοσιογράφο Marinella Correggia όταν θέλησε να διαμαρτυρηθεί για την υποκρισία των ΗΠΑ.

Παγκόσμια Ιντιφάντα

Παγκόσμια Ιντιφάντα

(Από το άρθρο του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη, στο περιοδικό ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ τ.166, που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2008, δύο χρόνια πριν αρχίσουν όλα αυτά τα γεγονότα)

Ο «Νέος Αμερικανικός Αιώνας» των χριστιανοσιωνιστών δεν φαίνεται να επαληθεύεται γιατί η αντίσταση των λαών υπήρξε αποφασιστική. Ακόμα και οι ίδιοι οι Αμερικανοί παραδέχονται σε έκθεση του Εθνικού Ινστιτούτου Πληροφοριών (NIC) ότι η αμερικανική κυριαρχία θα συρρικνωθεί τα επόμενα χρόνια σε όλους τους τομείς – Οικονομία, πολιτική, πολιτισμό – και ότι θα επικρατήσει μια επισφαλής Παγκόσμια Τάξη. Φυσικά, τη δεκαετία «της ύβρεως», από το 1991 που διακηρύχθηκε η Νέα Τάξη, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, μέχρι τη στιγμή που τα ιμπεριαλιστικά μισθοφορικά στρατεύματα εισέβαλαν στη Βαγδάτη, τον Απρίλιο του 2003, η Ουάσιγκτον πίστευε καθαρά ότι μπορεί να επιβάλει μια γενικευμένη Pax Americana σε ολόκληρο τον κόσμο.

Οι ίδιοι κύκλοι, το 2000, προέβλεπαν ότι δεν θα υπάρχει «κανένα σοβαρό εμπόδιο στην ανάπτυξη της αμερικανικής δύναμης στα επόμενα 15 χρόνια» και ότι η φτωχή Ρωσία θα παρέμενε μια χώρα σε παρακμή η οποία, ευτυχώς, δεν θα «διέθετε τους πόρους για να επιβάλει την θέλησή της»… (www.tomdispatch.com).

Η ανατομία της αριστεράς στην Ελλάδα και οι σχέσεις της με την Παγκοσμιοποίηση και την Νέα Τάξη

Η ανατομία της αριστεράς στην Ελλάδα και οι σχέσεις της με την Παγκοσμιοποίηση και την Νέα Τάξη

της Αθηνάς Κατσαφάδου*

Επειδή στις μέρες μας είθισται να κατακλυζόμαστε από την αριστερά της παγκοσμιοποίησης που κυριαρχεί στα ΜΜΕ και στα πανεπιστήμια, συχνά θεωρούμε πως έτσι ήταν πάντα τά  πράγματα. Αριστερά και απόρριψη του «εθνικού ζητήματος» είναι έννοιες ταυτόσημες. Ξεχνάμε όμως ότι η  Αριστερά μεταβλήθηκε σε σημαντική πολιτική δύναμη όταν ανέλαβε την  ηγεσία του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα του λαού μας κατά των Γερμανών στην Κατοχή. Αυτή η ταύτησή της με το εθνικό συναίσθημα που συνέπαιρνε τον ελληνικό λαό αποτελεί το μεγαλύτερο και σημαντικότερο μέρος της ιστορίας της.

Τά  πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι στην αριστερά. Από το 1918 έως το 1935 και από το 1974 έως σήμερα, το εθνικό ζήτημα έχει εξοβελιστεί και έχει υποκατασταθεί μονομερώς από τους κοινωνικούς και οικονομικούς αγώνες, οι οποίοι πλέον αποτελούν τον προνομιακό της τομέα. Το 1931, η 4^η Ολομέλεια της Κ.Ε. του ΚΚΕ, στην πολιτική της απόφαση θα αναφέρει ότι η  Ελλάδα είναι ιμπεριαλιστικό κράτος που κατέκτησε διά της βίας την περιοχή της Μακεδονίας και Θράκης και διακηρύττει εν ονόματι των βασικών αρχών του Μπολσεβικισμού το σύνθημα της αυτοδιάθεσης και ανεξαρτησίας τους  από την Ελλάδα. Ομοίως, το 1934, η απόφαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς αναφέρεται στο καταπιεζόμενο «Μακεδονικό έθνος» και στήν «ενιαία, ανεξάρτητη Μακεδονική δημοκρατία». Διαπιστώνουμε πως, στα χρόνια του Μεσοπολέμου, στην ιδεολογία της ελληνικής αριστεράς, το λαϊκό θα αντιπαρατίθεται με το εθνικο – κατ’ αντίθεση με ό,τι θα συμβεί στην Κίνα και στο Βιετνάμ – σε πλήρη αρμονία με τον δυτικό κομμουνισμό και την  Κομιντέρν.