ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ (ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ)

ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ (ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ)

Κάποτε είναι έννομο (lawful) το να είσαι παράνομος (illegal), ενώ είναι έκνομο (unlawful) το να είσαι νόμιμος (legal) – Μοναχός Ησύχιος, Μάρτιος 2022

 

Επικρατεί μεγάλη σύγχυση ανάμεσα στο «έννομο» και το «νόμιμο» με αποτέλεσμα να επέρχεται διχόνοια ανάμεσα στους ανθρώπους που βρίσκονται μπροστά σε μεγάλα διλήμματα, όπως π.χ., η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Τα Νόμο-εφαρμοστήρια (Courts of Law – που εσφαλμένα ονομάζονται Δικαστήρια) εφαρμόζουν τους Νόμους, ανεξάρτητα της Δικαιοσύνης, δηλαδή ανεξάρτητα του αν είναι δίκαιοι ή όχι. Π.χ., ενώ δεν υπάρχει νόμος για υποχρεωτικούς εμβολιασμούς (ούτε μπορεί ποτέ να υπάρξει σε δημοκρατικές κοινωνίες), είναι παράνομο να επιβάλλεται τέτοιο πράμα, όσο έννομο (δηλαδή δίκαιο) κι αν θεωρείται για την υποτιθέμενη προστασία της ζωής. Δηλαδή, εφόσον δεν αποδεικνύεται πέραν πάσης επιστημονικής αμφιβολίας (με κλινικές έρευνες ετών) ότι ένα φάρμακο/εμβόλιο κάνει αυτό που λέει ο κατασκευαστής του, τότε ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει, είτε να εκτεθεί στον κίνδυνο μόλυνσης από ένα πανδημικό παθογόνο, ή να  εκτεθεί στον κίνδυνο ενός πειραματικού εμβολιασμού, και κανένας δεν μπορεί, για απολύτως οποιοδήποτε λόγο, να τον εξαναγκάσει να επιλέξει την μία ή την άλλη κατάσταση, περισσότερο μάλιστα αν πρόκειται για γενετικού τύπου εμβόλιο.[1] Αντίθετα, τα Κυβερνητικά Διατάγματα που εκδίδονται με βάση τους περί λοιμοκάθαρσης νόμους θεωρούνται νόμιμα, έστω κι αν η χώρα δεν έχει κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Εφόσον όμως χρησιμοποιούνται καταχρηστικά, τότε είναι έκνομα (άδικα) και δεν δικαιολογούνται, επειδή καταλήγουν σε μέτρα που δεν εξυπηρετούν τον σκοπό της έκδοσής τους, αλλά τον παραλογισμό της αδικίας.  

 

Παρομοίως, ενώ οι εισβολές π.χ., της Τουρκίας στην Κύπρο και της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι αμφότερες έκδηλα παράνομες (αν και η Τουρκία είναι Εγγυήτρια και καλέστηκε από τον τότε Πρόεδρο της Κύπρου να επέμβει), εντούτοις είναι έννομες (δίκαιες), δηλαδή δικαιολογούνται από την υποθετική άποψη ότι, αν δεν γίνονταν, τότε πιθανόν να μην υπήρχε Τούρκικο ή Ρωσικό ρουθούνι να αναπνέει στην Κύπρο, ή στην Ουκρανία. Μπορεί μάλιστα να υπήρχε και πιθανότητα επίθεσης κατά της ίδιας της Τουρκίας και της Ρωσίας από την Ελλάδα και την Ουκρανία αντίστοιχα. Επομένως, δεν πρέπει να οπαδοποιούνται ανάμεσα σε «νόμιμο και έννομο/δίκαιο» σοβαρά θέματα πολέμου που διαχωρίζουν τον κόσμο σε ανταγωνιστικές ομάδες που τσακώνονται, αλλά να εξετάζονται οι αιτίες και να βρίσκονται οι λύσεις που προασπίζουν τις ζωές των ανθρώπων, καθώς και τις συνθήκες διαβίωσής τους (προσφυγικό, κλπ.).

 

ECONOMIC & POLITICAL PROJECTIONS INTO 2022

ECONOMIC & POLITICAL PROJECTIONS INTO 2022

By Chris Pierides (December 2021)

Citing from Wikipedia: «On July 1, 1944, as the battles of the Second World War raged in Europe and the Pacific, delegates from forty-four nations met at the secluded Mount Washington Hotel in Bretton Woods (New Hampshire) to participate in what became known as the Bretton Woods Conference»… Delegates were actually Bankers / Economists, members of a Secret Society, or at least people aspiring to a common ideal, that of establishing a unified monetary System for the entire planet, eventually leading to global political governance under a New World Order (NWO). They wanted to establish strict monetary control mechanisms that would deter Society members like Hitler from future breaking away and endangering the ideal. 

The World Bank (WB) was created as the top global financial institution, with the Bank of International Settlements (BIS) being its instrument in the supervision and defending of the implementation of the Bretton Woods monetary System. While the scope of the WB was to provide loans and grants to the governments of low-and-middle income countries for the purpose of pursuing capital projects [translating of course into monitoring the growth or decline of these countries in the Bank’s desired political direction (e.g., Turkey)], the BIS acted as the Central Bank of all Central Banks around the globe, to serve the financial needs of its Central Bank members. It provided gold and foreign exchange transactions for them and held their reserves, also acting as a banker and fund manager for other international financial institutions (practically translating of course in the BIS being the true owner of all money in circulation around the globe). With the end of WW II, the BIS practically became the policeman of the WB in securing the way to globalization. Other major accomplishments of the Bretton Woods Conference were the creation of the International Monetary Fund (IMF) and the International Bank for Reconstruction and Development (IBRD).

Εντολή της Ελίτ: Σκοτώστε τους Ρώσσους!

Εντολή της Ελίτ: Σκοτώστε τους Ρώσσους!

Γράφει ο Vigilant Citizen

Η ιστορία που γνωρίζουμε, τα γεγονότα του παρελθόντος που συζητούμε εκ των υστέρων, έτσι όπως μας τα έχουν φυτέψει στο μυαλό από τα σχολικά χρόνια, μοιάζουν να έχουν μια λογική συνέχεια, να είναι γραμμικά και προβλέψιμα. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτά τα γεγονότα που έχουν σημαντική επίπτωση στην ιστορία, που φέρνουν τα πάνω-κάτω, είναι περιορισμένης προβλεπτότητας, όπως λέει στο βιβλίο του ο Nassim Taleb, ο Ελληνορθόδοξος Λιβανοαμερικανός καθηγητής της Νέας Υόρκης που, με την γοητευτική θεωρία του για την αβεβαιότητα, έχει γίνει ο γκουρού της παγκόσμιας οικονομικής κατάρρευσης.

Ο συνδυασμός αυτός περιορισμένης προβλεπτότητας και σημαντικής επίπτωσης επηρεάζει την ιστορία εδώ και κάποιες χιλιάδες χρόνια και δεν παύει να μεγαλώνει.

Η Επιλογή της “προδομένης” Ελλάδας

Η Επιλογή της “προδομένης” Ελλάδας

Ο κρίσιμος Μάιος και το “πούλημα” των Ευρωπαίων

Άρθρο του Μιχάλη Κόκκινου* στο Hellenic Nexus,  Απριλίου 2016,  για το πώς τα “κλειστά σύνορα”, η έξοδος από Σέγκεν, και πιθανώς την Ευρωζώνη θα οδηγήσει σε στενή σχέση με τη Ρωσία…

Αν το 2015 ήταν μια χρονιά που όλοι θα προτιμούσαμε να ξεχάσουμε, τότε το 2016 ενδέχεται να είναι εξίσου άσχημο. Τον περασμένο χρόνο βιώσαμε το πολιτικό “θρίλερ” της διαπραγμάτευσης μεταξύ της νεόκοπης κυβέρνησης Τσίπρα και των δανειστών, το οποίο είχε αναμφισβήτητα από όλα: αγωνία, ένταση, δράμα, νίκη, απογοήτευση. Η Ελλάδα βρέθηκε τόσο κοντά στην χρεωκοπία όσο ποτέ άλλοτε, κάτι που την ανάγκασε να κάνει “τολμηρές” κινήσεις που μέχρι τότε καμία άλλη κυβέρνηση δεν είχε διανοηθεί.

Αν το προηγούμενο έτος η οικονομική επιβίωση του κράτους ήταν το νούμερο ένα ζήτημα, φέτος έχουμε κληθεί να αντιμετωπίσουμε πέρα από το οικονομικό και το προσφυγικό. Το νέο Μνημόνιο που υπογράφτηκε τον περασμένο Αύγουστο ανάγκασε την κυβέρνηση να μειώσει τις δαπάνες σε κρίσιμους τομείς του κράτους, όπως η υγεία, η παιδεία και η ασφάλεια. Οι “άμυνες” του κράτους έπεσαν για τα καλά και τώρα η Ελλάδα κινδυνεύει να πέσει θύμα του προσφυγικού προβλήματος της Ευρώπης.

Ο Μέγας Ιεροεξεταστής

Ο Μέγας Ιεροεξεταστής

γράφει ο Αθανάσιος Γεωργιλάς*

Ἡ δράση ἐξελίσσεται στὸν 16ο αἰῶνα στὴν Ἱσπανία, στὴ Σεβίλλη, τὴν πιὸ φρικτή περίοδο τῆς Ἱερᾶς Ἐξέτασης, τότε που στό όνομα της δόξας του Θεοῦ ἄναβαν καθημερινά πυρές και σε μεγαλοπρεπῆ ὁλοκαυτώματα ἒκαιγαν αιρετικούς. Ἓκείνη την στιγμή ὃχι με τον τρόπο ποὺ ὑποσχέθηκε νὰ ξαναγυρίσει, στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων, μὲ τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, σ᾿ ὅλη του τὴν οὐράνια δόξα, ἃλλά ξαφνικά ξαναγυρίζει κοντὰ στοὺς ἀνθρώπους, μὲ τὴ μορφὴ ποὺ εἶχε κατὰ τὴ διάρκεια τῶν τριῶν χρόνων τῆς δημόσιας ζωῆς του. Σιωπηλός, περνᾷ καταμεσὶς τοῦ πλήθους, μ᾿ ἕνα χαμόγελο ἀπέραντης συμπάθειας. Ἡ καρδιά του πλημμυρίζει ἀπὸ ἀγάπη, τὰ μάτια του ἀντανακλοῦν τὴ Γνώση, τὸ Φῶς, τὴ Δύναμη, ποὺ φωτίζουν καὶ ξυπνοῦν τὴν ἀγάπη στὶς καρδιές, τοὺς ἁπλώνει τὰ χέρια, τοὺς εὐλογεῖ, μιὰ ἀρετὴ ἐξυγίανσης βγαίνει ἀπ᾿ τὴν κάθε ἐπαφὴ μαζί του κι᾿ ἀκόμη ἀπ᾿ τὰ φορέματά του. Ὁ λαὸς χύνει δάκρυα χαρᾶς καὶ φιλᾷ τὸ χῶμα ὅπου πατᾷ. Τὰ παιδιὰ σκορπίζουν λουλούδια στὸ πέρασμά του καὶ φωνάζουν «Ὡσαννά!» Ἐκεῖνος, φωνάζουν. Εἶναι Ἐκεῖνος! δὲν μπορεῖ παρὰ νἆναι Ἐκεῖνος. Κάνει θαύματα μοιράζει έλεος. Ἐκείνη τὴ στιγμὴ περνᾷ ἀπὸ τὴν πλατεῖα ὁ καρδινάλιος Μέγας Ἱεροεξεταστής. Εἶν᾿ ἕνας ψηλὸς γέρος, σχεδὸν αἰωνόβιος, μὲ στεγνὸ πρόσωπο, μάτια χωμένα στὶς κόγχες, μὰ ποὺ μέσα του λάμπει ἀκόμη μιὰ σπίθα. Δὲ φορεῖ πιὰ ἐκείνη τὴν περίλαμπρη στολή, ποὺ τὸν ἔκανε νὰ ξεχωρίζει χτὲς μέσα στὸ πλῆθος, τὴν ὥρα ποὺ ἔκαιγαν τοὺς ἐχθροὺς τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας· ἔχει ξαναβάλει τὸ παλιό, ἀσκητικό του ράσο. Οἱ βοηθοί του κι ὁ Μέγας Σκευοφύλακας τὸν ἀκολουθοῦν ἀπὸ ἀπόσταση, ὅλο σεβασμό. Σταματᾷ πλάι στὸ πλῆθος καὶ κοιτάζει ἀπὸ μακριά.

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ; Ο Πούτιν αποφάσισε να αποκτήσει το ρούβλι «ισοτιμία σε χρυσό»

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΟ;

Ο Πούτιν αποφάσισε να αποκτήσει το ρούβλι «ισοτιμία σε χρυσό»

Πάμε για «πόλεμο» ή και πόλεμο, κι αν δεν τόχετε καταλάβει... καιρός να το μάθετε!

Η κρυμμένη είδηση των ημερών είναι ότι ο Πούτιν αποφάσισε να αποκτήσει το ρούβλι «ισοτιμία σε χρυσό». 

«Ε, και;», θα πουν οι πολλοί... Αμ, δεν είναι «ε, και;» άλλα κάτι ισοδύναμο με την ανατροπή των πόλων της γης – κάτι που είτε θα οδηγήσει σε Πόλεμο ή ίσως επαναφέρει την παγκόσμια τάξη σε μια κατάσταση ηρεμίας. Ή κάτι «κι από τα δύο», ανάλογα με την περιοχή και την σφαίρα επιρροής... 

Κι εμάς τι μας ενδιαφέρει; Εμ... μας ενδιαφέρει, όπως θα δείτε στο τέλος! Το γεγονός αυτό, από μόνο του, είναι μια τεράστια επανάσταση, σε παγκόσμιο επίπεδο - και ένα δυνατό χτύπημα στα «ερπετά» της Νέας Τάξης που, από τη δεκαετία του 70 και δώθε, έχουν βαλθεί να υποδουλώσουν ολόκληρο τον πλανήτη, εξαθλιώνοντάς τον.

Μια και είμαι «παλιός» (και τα έχω ζήσει), σας πληροφορώ ότι κάποτε (λίγο πριν το 1970) ο κόσμος ήταν πολύ πιο απλός και προβλέψιμος. Και ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ! 

Αλλά κάποιοι φρόντισαν να πάψει να είναι για να μην καταλάβει πώς βρέθηκε στη φάκα...Κάτι που πάει να ολοκληρωθεί στις μέρες μας...

Στον Αντρέι Ταρκόφσκι, τον Άνθρωπο που αντίκρισε τον Άγγελο

Στον Αντρέι Ταρκόφσκι, τον Άνθρωπο που αντίκρισε τον Άγγελο

Με αφορμή το αφιέρωμα ''Εικόνα και Χρόνος, Αντρέι Ταρκόφσκι'' της Ταινιοθήκης της Ελλάδος

Από τον Αντώνη Μποσκοΐτη

[Πηγή: www.lifo.gr, 10/02/2015]

Έχουν περάσει 25 χρόνια από τότε που πρωτόδα ταινία του Αντρέι Ταρκόφσκι και οι απογευματινές βροχές μου τον θυμίζουν πάντα. Αυτός ο φοβερός ήχος του νερού που πέφτει συχνά στις ταινίες του και που σχηματίζει λιμνάζοντα ποταμάκια στη βεράντα του σπιτιού μου. Όταν κάποτε βρέθηκα στα σύνορα της Πολωνίας με τη Ρωσία και είδα λιωμένα χιόνια να γίνονται νερά και να δίνουν ζωή σε πλακόστρωτα δρομάκια, κατάλαβα πόσο καθοριστική πρέπει να είναι η σχέση του ζωογόνου Νερού με τον Ρώσο ποιητή της εικόνας. Μόνο που ο Ταρκόφσκι δεν μένει απλά στην ''καταγραφή'' του Νερού. Μοιάζει να καταδύεται εντός του κι ο ίδιος, ανακινώντας αθόρυβα οτιδήποτε μπορεί να κρύβει η ησυχία του νερένιου βυθού, από πέτρες και σκουπίδια μέχρι άχρηστα αντικείμενα και βρύα. Το νόημα της ύπαρξης για τον Ταρκόφσκι δε βρίσκεται σε κανέναν καναλιζαρισμένο πολιτισμό. Το φώναξε μέσω του θρήσκου τρελού του στη ''Νοσταλγία'' ότι ο πολιτισμός αυτός έχει τελειώσει και ο σύγχρονος άνθρωπος, έχοντας απωλέσει προ πολλού κάθε στοιχείο ανθρωπισμού, βυθίζεται στο ψεύδος και τις στείρες αυταπάτες.

Φ. Ντοστογιέφσκι: Το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου

Φ. Ντοστογιέφσκι: Το όνειρο ενός γελοίου ανθρώπου

Το μικρό αυτό διήγημα «Το όνειρο ενός γελοίου» δεν θα ήταν υπερβολικό να πούμε ότι αποτελεί μια συνοπτική ιστορία της ανθρώπινης κοινωνίας από τις απαρχές της μέχρι σήμερα. Μιας κοινωνίας που ξεκίνησε σαν ένας μικρός παράδεισος, χωρίς τάξεις, με κοινοκτημοσύνη στα αγαθά, με δημοκρατία, χωρίς ζήλιες, με ερωτικές σχέσεις χωρίς διαστροφές και χωρίς το σαδισμό και το μαζοχισμό της σύγχρονης κοινωνίας που τότε ήταν άγνωστες έννοιες.

Μια κοινωνία χωρίς ιδιοκτησίες, όπου οι λέξεις δικό μου, δικό σου δεν υπήρχαν ακόμα στο λεξιλόγιο της, η αγάπη στον συνάνθρωπο, στη ζωή, στα δένδρα, στη φύση γενικά ήταν αυτονόητη, που στην πορεία της όμως εκφυλίστηκε αποσυντέθηκε, έγινε ταξική, άρχισαν πόλεμοι, ζήλιες, διαμάχες, διαστροφές, ιδιοκτησίες, θρησκεία που κάθε μια διεκδικούσε την αιώνια αλήθεια της αφήνοντας στη μνήμη των ανθρώπων μια μακρινή θαμπή ανάμνηση ενός χαμένου παράδεισου.

Μονή Σρετένσκυ: η θρησκευτικο-πολιτική βάση της νέας Ρωσσίας

Μονή Σρετένσκυ: η θρησκευτικο-πολιτική βάση της νέας Ρωσσίας

Το σημαντικότερο πολιτικό γεγονός της τελευταίας δεκαετίας του πολυτάραχου 20^ου αιώνα ήταν αναμφισβήτητα η διάλυση της Σοβιετικής υπερδύναμης και όσα ακολούθησαν με την ανελέητη εφαρμογή των θεραπειών-σοκ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που κόντεψαν να γονατίσουν τον ρωσσικό λαό.

Μετά το 2000, τα πιο συνειδητά τμήματα της ρωσσικής ελίτ και του σοβιετικού «βαθέος κράτους», με την εμφάνιση του Βλαδίμηρου Πούτιν, αναχαίτισαν την νομενκλατούρα της εποχής των δύο «τζουτζέδων» της Δύσης, Γιέλτσιν και Γκορμπατσώφ, που λεηλατούσε την χώρα.

Όλη αυτή την περίοδο της στρατηγικής ανάκαμψης της Ρωσσίας, πίσω από το πολιτικό προσκήνιο δρα μια ομάδα με την επωνυμία ο «Κύκλος του Σρετένσκυ», με έδρα την ομώνυμη Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Σρετένσκυ της Μόσχας, της οποίας Ηγούμενος είναι ο Αρχιμανδρίτης, Τύχων Σεβκούνωβ, πνευματικός του «ισχυρού άνδρα» της Ρωσσίας Βλαντιμίρ Πούτιν.